Adwent 2020

Powiększ obraz

W niedzielę 29 listopada 2020 r. rozpoczął się Adwent – wyjątkowy czas w życiu każdego człowieka wierzącego.

To czas nawrócenia, bliższego poznania Boga, a przede wszystkim radosne i pobożne oczekiwanie na przyjście Chrystusa- zarówno na Jego powtórne przyjście na końcu świata, jak i na Jego narodzenie. To od nas zależy jak wykorzystamy te tygodnie dane nam w darze. Warto więc zastanowić się, co w Adwencie pomoże nam przygotować się na szczere i prawdziwe przyjęcie Jezusa do naszych serc. Jedną z możliwości są Roraty. To poranne nabożeństwo ma nam ukazać piękno czuwania, zwłaszcza tego pokornego i pełnego zaufania. Roraty pomagają przygotować się do Bożego Narodzenia we właściwym tempie, tak by nie przeoczyć sensu Adwentu.

W ferworze “świątecznych” przygotowań nie zapomnijmy na kogo czekamy. Najważniejszy w tym wszystkim jest Pan Bóg, dlatego pamiętajmy o sakramencie pojednania oraz adwentowych rekolekcjach.

Niech to będzie błogosławiony czas!

Na ten czas oczekiwania, naszą świątynię ozdabia wieniec adwentowy. Jest on obrazem naszej wspólnoty oczekującej w miłości i radości na przyjście Pana Jezusa. Cztery świece adwentowe symbolizują cztery tygodnie Adwentu i wskazują na najważniejsze etapy historii zbawienia. Warto więc znać ich znaczenie:

  1. “Świeca Proroka” (Świeca Nadziei) – zapalana w I Niedzielę Adwentu symbolizuje proroków, którzy zapowiedzieli przyjście Mesjasza.
  2. “Świeca Betlejem” (Świeca Pokoju)- zapalana w II Niedzielę Adwentu na pamiątkę miejsca, w którym narodził się Zbawiciel.
  3. “Świeca Pasterzy” (Świeca Radości)- zapalana w III Niedzielę Adwentu przypomina pasterzy, którzy jako pierwsi ujrzeli Jezusa i ogłosili światu radosną nowinę. Niedziela ta nosi nazwę Gaudete– radujcie się, dlatego świeca ma radosny, różowy kolor.
  4. “Świeca Aniołów” (Świeca Miłości)- zapalana w IV Niedzielę Adwentu symbolizuje aniołów, którzy objawili się pasterzom i wskazali im miejsce narodzin Dzieciątka Jezus.

Dziękujemy osobom, które wykonały dekorację adwentową naszej świątyni. W szczególny więc sposób dziękujemy ks. Arturowi, p. Agacie Sz., p. Ewie K. oraz Piotrowi i Agacie K.